Wolfsmelk en honing

Namiddag Precisie vergt mijn kleine hof Herfstbladeren vegen, juist voor de laatste vallen ginkgobladeren taches de beauté, schijnbaar nonchalant de tuin winterklaar Een slak spoedt zich huiswaarts Ik ga naar binnen en wacht Stil valt een hart

Vergeet-mij-niet Het cliché het afgetrapte het gemakkelijke het voor de hand liggende vermijd het op straffe op straffe op straffe van wat? amalgaam van verhalen maalstroom van talen moeders en tantes meeklinkende zangen echo’s van toen en nu en van straks Wat is daar dan nog toe te voegen? Aan poesiealbumrijm in beverige, oude hand ‘Onder beuken, onder linden zul je steeds een bloempje vinden dat je toeroept als je het ziet lieve…’ Het was een peppel, oma Het was een peppel