Wolfsmelk en honing

Boven alles drie meeuwen traag van links naar rechts Veel sneller daaronder, een ruisende vlucht duiven Op de dakrand een ekster Lager weer mezen: kool en pimpel  Het nabeeld van een sperwer op dat van de cyperse op de tuinmuur de borsten even gestreept, klauwen even krom Maar verdomd,  waar zingt toch die heggemus?

De wet beschermt onze privacy  tenzij een hoger belang  daardoor in het gedicht komt

Als een sjamaan voorbij een horizon  daar waar de tijd er bijna niet toe doet liet hij zijn intens gebundelde energie als pijlen los op oude ideeën Absolute nonsens zei hij en ook de theorie Maar hij geloofde zijn ogen en ontdekte een nieuwe wereld Waar de noordpool de zuidpool de zuidpool de noordpool de noordpool de zuidpool wordt in een flintste flinter van de tijd En de eeuwig gekoppeld geachte elementaire magneten hun eigen pad spinnen als het vuur ze eenmaal bereikt Een nieuwe wereld - heel eventjes en altijd

Doe-het-niet, doe-het-niet, doe-het-niet Toch komt ze, zo uit bed in een nachtjaponnetje van tere wintersluiers Hij hoort haar niet te zien zo in volle vruchtbaarheid wit, rond, stralend Doe-nou-niet, doe-nou-niet, doe-nou-niet Hij kijkt gewaarschuwd toch over de aarde - recht in haar gezicht En schrikt van zichzelf of van zoveel schoonheid Blozend gaat hij pijlsnel onder Zei-het-toch, zei-het-toch, zei-het-toch roept de koolmees hem nog na