Fier




Ik zit in mijn schulp
… in mijn schelp
… in mijn schaal

Hola, zei de haas
dat was de bedoeling niet
En met een sprong stond hij er naast
zijn rode spiervlees achterlatend
in een marinade van even rode wijn
jeneverbessen en nobele laurier

Hij trok de rits van zijn slordig
achtergelaten vel dicht
van zijn kloten tot zijn kop
en vulde de boel met positieve gedachten
die, zoals we weten, vaak niets voorstellen
maar wel lucht in de zaak brengen

Hij groette de zon
en eerde de windstreken
Zo, nu stonden ook zijn oren fier overeind
(Dat slappe gedoe vond hij nogal konijnig)
Hij streek zijn snorren op en schudde zijn kop

De dag kon beginnen.


Het gedicht schreef ik in november 2010 en is opgenomen in de bundel Dertien Manen. Het schilderij maakte ik in oktober 2017.

Populaire posts van deze blog

Laat seizoen

Kali, de olifant in de porseleinkast

Het lied van de olifant