Wolfsmelk en honing

Wij Rakende levens Lange lijnen levenslijnen raakvlakken raaklijnen opeenstapeling van toevalligheden Nous sommes un compilage Collage Age plage village Age plage village? Pas un blamage Massage Ballotage C'est un rage, rage Modern age Bienvenu au vernissage Compilage is een gelegenheidsgedicht voor de vernissage van 'Wadden', compilages van Flip Looyen , kunstenaar en schepper van de Internationale bellenblaasdag. Ik las daar in galerie Van leuke mensen... in Arnhem ook: Verleden tijd Bij paal 8 Strand Fluitekruid (opgenomen in Notitieboek) Avondlicht op de kwelder Kijk liefste En uit Dertien Manen het nog niet eerder digitaal verschenen: Het eerste huis Voor de zekerheid deden ze een offer Dat was nog een heel gesleep geweest Met een flink stuk van de geslachte os Een rugstuk van een ram Kloostermoppen van de zware klei die ze nu betrokken Bijna ruzie hadden ze gekregen Of het ook telde als je eerst de koteletten afkloof En soep t...

Daar ligt de hemel aan haar voeten, De noordooster blaast er rimpels in. De tweekleppigen waarvoor ze bukt en bukt hadden gisteren namen, volwassen latijn, vandaag weer onbelangrijk en vergeten. Dubbel. Roze. Met een randje. Een gaatje erin Veel. Groot. Geel. En kijk: deze. En deze Anne, elf. Met lange benen op weg   (Illustratie Flip Looyen uit de serie 'Compilages')

De Oma'o (Hawaiilijster), Pareloester, Narwal en Bosuil. Samen in het zevende chakra.

Met zachte veren valt de avond spiegels sporen van het wad wolken rimpelingen herinneren aan wat was en komt nu is een briesje relativeert

Voor de tweede keer maakten we een reis naar de Azoren, waar de continentale platen van Afrika, Europa en Amerika uit elkaar drijven. Het is een sterke aarde-plek, midden in de grote oceaan. Voor de waterdieren is het een voedseloase. Voor de mensenziel net zo iets. De eerste dag voeren we uit en zagen vinvissen, potvissen, gewone en rissodolfijnen en vliegende tonijnen.   De tweede dag zwom een bultrug onder onze boot door en toonde haar witte engelenvleugels en haar iconische staart. Later op de dag waren er massa's springende gestreepte dolfijnen. En wrakvis. En risso's. En niet te vergeten Cagarro's, Cory's pijlstaartstormvogels, die je 's nachts in slaap kletsen, met hun zachte gewauwel.   De derde dag daalden we af in een lavagrot om in het stille donker te mediteren met open ogen... Weer boven straalde de zon en het groen ons extatisch tegemoet. De vierde dag verlieten we het eiland Pico, maar de berg met d...

Van 16-20 mei is de Radboud Week van het Toeval   Klaver Gevonden in een oogwenk op Pico, Azoren klavertje vier Nog zo'n oogwenk ik ben magiër om het onzichtbare zichtbaar te maken mijn vorm .

Shelter Langzamerhand keren de olifanten terug naar hun tempelbewaarders... nr.9 gaat morgen, naar Amsterdam. De meeste edellieden die [..] gekomen waren of afscheid te nemen van de aartshertog, hadden nog nooit een olifant gezien, zelfs niet op een schilderij. Ze wisten niet dat zo’n dier als het al ooit in zijn leven heeft gevaren datgene heeft wat men gevoeglijk zeebenen noemt. Je moet niet van een olifant verlangen dat hij helpt bij het manoeuvreren, dat hij in de mast klimt om de zeilen te reven, dat hij de octant of sextant bedient, maar zet hem aan het wiel, stevig op de dikke staken die hem tot poten dienen en laat dan een hevige storm opsteken. Dan zul je zien dat de olifant de felste tegenwind weerstaat en zo sierlijk en efficiënt als een ervaren stuurman bij de wind zeilt, alsof die kunst opgenomen was in de vier veda’s, de heilige boeken die hij in de tere kinderjaren vanbuiten had geleerd en nooit vergeten was, zelfs niet toen de tegenslagen van het leven beslisten dat...