Hemelboom
Ik plant een boom aan mijn hoofdeind
hup, daar lig ik in mijn hangmat
op de veranda in Chaa Creek, Belize
me te verbazen over de snavel van de toekan
ik denk aan de groene veren
die ze me aantrokken toen ik hier eerder was
Ik wil omhoog in de Ceiba,
heilige boom van de Maya’s
de wortels in de onderwereld
de stam bedekt met nare punten
maar ík ken de truc – de weg
naar de hemel gaat binnendoor.
Het is koel in de boom, lang, wit, glibberig
als koudgespoelde bamislierten
boven gedragen door de kruin als broccoli
ben ik dichter bij de zon dan ooit
ben ik kleiner dan ooit, niet alleen
de groene vogels zitten overal als je weet
dat ze er zijn –
Ik probeer te vliegen, het lijkt op trampoline-
springen – nee skippyballen
Vroeger had ik een rode, even rood als
de snavels van de vogels hier
en even rood als de frambozen
die om de wasmolen geplant waren
zodat je als kind je eerst in vochtige witte koelte
kon verstrikken voor je zo’n framboos
kon eten –
Uit de kapokboom begint het zacht
te sneeuwen met dikke dikke vlokken.
helemaal tot Oregon.
